κυρίευμα

κυρίευμα, τὸ (ΑM κυρίευμα) [κυριεύω]

κυριαρχία, εξουσία («ἡμῑν γὰρ τὸ κυρίευμα τῆς γῆς ἔδωκεν», Γρηγ. Νύσσ.).